ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΗΣΕΙ Ο ΓΟΝΙΟΣ.ΠΩΣ ΠΡΟΦΥΛΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
Η μικροβιακή μηνιγγίτιδα είναι από μια από τις πιο απειλητικές νόσους για τα παιδιά.Μπορεί να ξεκινήσει ΄΄ύπουλα ΄΄ τις πρώτες ώρες, να μοιάζει με ίωση, και να εξελιχθεί πολύ γρήγορα σε βαριά κατάσταση.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Η ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑ
Μηνιγγίτιδα είναι η φλεγμονή των μηνίγγων.Μήνιγγες είναι οι λεπτές μεμβράνες γύρω από τον εγκέφαλο και την σπονδυλική στήλη.Η μηνιγγίτιδα προκαλείται από μικρόβια ή ιούς που φθάνουν στο εγκεφαλο από το αίμα.
ΜΙΚΡΟΒΙΑΚΗ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑ
Η παιδιατρική μικροβιακή μηνιγγίτιδα είναι μια νόσος απειλητική για τη ζωή και αφήνει μόνιμες αναπηρίες σε πολλούς από αυτούς που θα επιβιώσουν. Γιαυτό το λόγο η γρήγορη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπεία είναι απαραίτητες.
Μετά τη νεογνική περίοδο τα συχνότερα αίτια μικροβιακής μηνιγγίτιδας είναι ο πνευμονιόκοκκος και ο μηνιγγιτιδόκοκκος . Η μηνιγγίτιδα από αιμόφιλο ινφλουέντσας έχει πρακτικά εξαφανισθεί στις χώρες , όπως η Ελλάδα, όπου έχει καθιερωθεί ο αντίστοιχος εμβολιασμός.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Στα μεγαλύτερα παιδιά κλασσικά συμπτώματα είναι η τριάδα πυρετός ,κεφαλαλγία, αυχενική δυσκαμψία.
Όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο λιγότερο πιθανό να παρουσιάσει τα κλασσικά συμπτώματα.
Στα βρέφη και νήπια
πυρετός ή υποθερμία ,κεφαλαλγία,φωτοφοβία
αυχενική δυσκαμψία,εμετοί. ανορεξία
αυχενική δυσκαμψία,εμετοί. ανορεξία
φτωχή σίτιση. λήθαργος. ευερεθιστότητα
προέχουσα πηγή. άπνοια
σπασμοί. ωχρότητα. καταπληξία
σπασμοί. ωχρότητα. καταπληξία
κώμα
🔼Η κλινική πορεία είτε είναι γρήγορη, με ταχεία επιδείνωση των συμπτωμάτων, είτε μπορεί να ξεκινήσει σαν απλή λοίμωξη ανώτερου αναπνευστικού που σταδιακά μέσα σε λίγες μέρες να επιδεινωθεί..Η ταχεία εξέλιξη συνήθως οφείλεται σε μηνιγγιτιδόκοκκο.
🔼Αξιοσημείωτο είναι ότι το παιδί μπορεί να έχει και άλλη εστία λοίμωξης που τραβά την προσοχή αρχικά και καθυστερεί τη διάγνωση της μικροβιακής μηνιγγίτιδας.
🔼Αυχενική δυσκαμψία δεν εμφανίζεται πάντα στα παιδιά κάτω των 2-3 ετών.
🔼Ο μηνιγγιτιδόκοκκος προκαλεί εξανθήματα που μπορεί αρχικά να είναι μη ειδικά κηλιδοβλατιδώδη ή κνιδωτικά και στη συνέχεια παίρνουν χαρακτηριστική μορφή αιμορραγικού εξανθήματος.
🔼Το 33% των παιδιών θα εμφανίσει σπασμούς, ενώ το 15-20% κώμα.
Το 6% των ασθενών έχουν σημεία διάχυτης ενδοαγγειακής πήξης και καταπληξία.Τα σημεία αυτά είναι ενδεικτικά κακής πρόγνωσης.
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ
Άμεσες επιπλοκές
Οι σπασμοί είναι συχνή επιπλοκή επηρεάζοντας σχεδόν το ένα τρίτο των ασθενών.'Αλλες επιπλοκές
είναι το σύνδρομο απρόσφορης έκκρισης αντιδιουρητικής ορμόνης, υποσκληρίδια συλλογή εγκεφαλικό απόστημα.
Έμμεσες επιπλοκές
Εξαρτώνται από το μικρόβιο,την ηλικία του ασθενούς,τα αρχικά συμπτώματα,και την ενδονοσοκομειακή πορεία.Είναι αναγκαία η μακροχρόνια παρακολούθηση του ασθενούς για την πρώιμη διάγνωση επιπλοκών όπως
κώφωση
φλοιική τύφλωση
τετραπληγία
διανοητική καθυστέρηση
μαθησιακές δυσκολίες
αποφρακτικό υδροκέφαλο κ.α.
Κώφωση εμφανίζει το 20-30% των προσβεβλημένων από Αιμόφιλο ινφλουέντσας.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τα μικρόβια φθάνουν στο μήνιγγες είτε αιματογενώς είτε άμεσα από παραμηνιγγικές περιοχές όπως οι παραρρίνιοι κόλποι ή τα ώτα (μετά από ιγμορίτιδα ή ωτίτιδα).
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η οριστική διάγνωση απαιτεί εξέταση εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) από οσφυονωτιαία παρακέντηση.
Η μηνιγγίτιδα απαιτεί νοσηλεία σε παιδιατρικό νοσοκομείο ή σε μεγάλο γενικό νοσοκομείο ίσως και εισαγωγή σε μονάδα εντατικής νοσηλείας.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Απαιτούνται ενδοφλέβια αντιβιοτικά..Μόλις προσδιορισθεί ο αιτιολογικός παράγοντας η θεραπεία εξειδικεύεται και διαρκεί από 7 έως 21 ημέρες ανάλογα με το αίτιο.Πρόβλημα παγκοσμίως αποτελεί η αντίσταση του πνευμονιόκοκκου στα αντιβιοτικά.
ΠΡΟΓΝΩΣΗ
Η συνολική θνησιμότητα είναι 5-10%.Ειδικά για πνευμονιόκοκκο φθάνει το 30% και για τον μηνιγγιτιδόκοκκο το10%.
Το ποσοστό των ασθενών με μόνιμη νευρολογική βλάβη φθάνει το 30%.
Το 6% των παιδιών θα εμφανίσει διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη που έχει κακή πρόγνωση.
ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΠΑΣΧΟΝΤΑ
Χορηγείται χημειοπροφύλαξη σε όλα τα άτομα που είχαν στενή επαφή με πάσχοντα από μηνιγγιτιδόκοκκο 7 ημέρες πριν έως και 24 ώρες μετά Πως μεταδίδεται;
ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ
Πώς μεταδίδεται;
Τα πνευμονιόκοκκος και ο μηνιγγιτιδόκοκκος αποικίζουν το ρινοφάρυγγα υγιών φορέων και μεταδίδονται με τα σταγονίδια των αναπνευστικών εκκρίσεων (βήχας , πτέρνισμα).1 στα 10 άτομα στην Ελλάδα είναι φορέας μηνιγγιτιδόκοκκου.Στα δημοτικά το 13%, στα γυμνάσια-λύκεια το 11% των μαθητών είναι φορείς μηνιγγιτιδόκοκκου.Ο μηνιγγιτιδόκοκκος δεν επιβιώνει στο περιβάλλον.
Ποιοί κινδυνεύουν περισσότερο;
Όλοι έχουν μια μικρή πιθανότητα να προσβληθούν από μικροβιακή μηνιγγίτιδα .
🔼 Μηνιγγιτιδόκοκκος: κινδυνεύουν κυρίως μικρά παιδιά (κάτω των 5 ετών) και έφηβοι. Επίσης ομάδες υψηλού κινδύνου είναι το οικογενειακό περιβάλλον προσβεβλημένου ασθενούς, οι στρατιωτικοί ,οι πρωτοετείς φοιτητές που μένουν σε εστίες, τα άτομα με σπληνεκτομή και ανοσοανεπάρκεια .
🔼 Πνευμονιόκοκκος:κινδυνεύουν μικρά παιδιά κάτω των 2 ετών και ηλικιωμένοι, ομάδες υψηλού κινδύνου είναι τα άτομα με ασπληνία, ανοσοανεπάρκεια ,αιμοσφαιρινοπάθειες .
Τί είναι η μηνιγγιτιδοκοκκική νόσος;
Η προσβολή από μηνιγγιτιδόκοκκο μπορεί να προκαλέσει
🔼μόνο μηνιγγίτιδα
🔼μόνο σηψαιμία ή μικροβιαιμία
🔼μηνιγγίτιδα μαζί με σηψαιμία
Η σηψαιμία είναι είσοδος του μικροβίου στο αίμα που συνοδεύεται από αιμορραγικό εξάνθημα με τοξική καταπληξία και προκαλεί αιμορραγία των επινεφριδίων με κεραυνοβόλα εξέλιξη ( εντός του πρώτου 24ώρου)
Πότε πρέπει να ανησυχήσει ο γονιός;
Πότε πρέπει να ανησυχήσει ο γονιός;
🔺Το παιδί έχει ανεξήγητο πυρετό, εμετούς, και γενικά δεν είναι καλά.
🔺Παραπονιέται για πονοκέφαλο, πόνο στον αυχένα ή διαμαρτύρεται ότι το δυνατό φως προκαλεί πόνο στα μάτια του.
ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ -ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ
Υπάρχουν εμβόλια για όλες σχεδόν τις μηνιγγίτιδες.
Ο εμβολιασμός παρέχει αποτελεσματική προστασία .
Για τον πνευμονιόκοκκο ο εμβολιασμός ξεκινά από την ηλικία των 2 μηνών.
Για τον μηνιγγιτιδόκοκκο οροομάδος Β μπορεί να ξεκινήσει από την ηλικία των 2 μηνών.
Για τον μηνιγγιτιδόκοκκο οροομάδος C συστήνεται εμβολιασμός στους 12 μήνες.
Για τους μηνιγγιτιδόκοκκους οροομάδων Α,Υ,W135 συστήνεται εμβόλιο στην ηλικία των 11 ετών.
Γ ια τον αιμόφιλο της ινφλουέντας από ηλικία 2 μηνών.
Παιδιά που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου (όπως αναφέρθηκαν παραπάνω) εμβολιάζονται σε μικρότερες ηλικίες.
ELEONORA SKIADOPOULOU MD